De laatste weekjes

Tijd voor het schrijven van alweer mijn laatste verhaal!
Het is nu zaterdag, wat betekent dat ik morgen vertrek. Terug naar m'n koude landje. Het is een hele tijd geleden dat ik m'n laatste blog heb geschreven dus bereid je voor op een laaange blog! Laat ik beginnen bij de feestdagen!

Kerst en oud en nieuw vierden Felipe en ik in arequipa. Al een week lang verschenen er elke dag meer cadeautjes onder de kerstboom. Op een gegeven moment door de hele kamer omdat er te veel cadeaus waren om onder de kerstboom te passen! Erg veel dus. Op de dag van kerstavond werd er een enorme gevulde kalkoen in de oven gestopt om die vervolgens tijdens het diner van die avond te eten. En die was heerlijk! Dat zou in Nederland ook traditie moeten zijn. Voor we gingen eten zijn Felipe ik en zijn ouders nog naar de kerstmis in de kathedraal van arequipa geweest wat super mooi was. De kinderen lagen inmiddels op bed, maar om kwart voor 12 ging de wekker want tien was het tijd voor feest! Op het moment dat de klok 12 uur sloeg vloog er door de hele stad vuurwerk de lucht in. Ja, dat doen ze hier niet alleen met oud en nieuw maar ook met kerstavond. En toen mochten de cadeautjes worden uitgepakt waar we dik 2 uur over hebben gedaan. Ik kreeg ontzettend veel. Dat had ik nooit verwacht. Ik kreeg een badhandoek, broekje, kookboek, schort, douchegel, legging, shirtje, armbandje en oorbellen! Super avond dus. Tijdens eerste kerstdag deden we vrij weinig. Vooral met de nieuwe cadeaus spelen en de rest van de kalkoen opeten. De volgende dag gingen we zwemmen. Ik dacht dat ie dicht zou zijn omdat het tweede kerstdag was. Op dat moment kwam ik erachter dat tweede kerstdag een Nederlands verzinsel is. Typisch, maar goed.

Een paar dagen later werden Felipe en ik al vroeg verwacht in een hotel waar we een kookcursus kregen. De dag begon met een bezoek aan de lokale markt waar ze alles verkopen wat maar met eten te maken heeft zoals honderden soorten fruit, groente, grote stukken vlees, waaronder grote stukken ingewanden, popcorn en gedroogde kikkers. Dus zonder ook nog maar enige eetlust over gingen we terug naar het hotel om te koken. Het voorgerecht dat we gingen klaarmaken was causa rellena. Een aardappeltaartje met verschillende lagen. Het tweede gerecht was lomo saltado, Felipes lievelings gerecht. Beide waren heerlijk. Na het koken en eten even uitbuiken en vervolgens leerden we pisco sour maken. De beroemde Peruaanse cocktail. Wederom erg lekker.

Toen kwam oud en nieuw. Op oudejaarsdag was het heerlijk weer dus gingen we zwemmen. Maar voor de lunch moesten we terug zijn want Felipe, Rosario, Armand en ik gingen cuy eten! Cavia, eindelijk. In een afgelegen deel van arequipa gingen we naar een gezellig restaurantje met als specialiteit: cuy! En het smaakte fantastisch!
Rond half 7 kreeg ik een telefoontje van thuis, wat me ontzettend goed deed. Even met papa, mama en toevallig ook met tess gekletst. Dat kon ik wel gebruiken want tijdens zulke dagen mis je iedereen toch wel extra veel.
Terwijl het in Nederland al 6 uur in 2014 was sloeg de klok ook hier 12 uur. Overal schoot vuurwerk de lucht in en het was tijd voor champagne, en nog een paar andere dingen.. Ik kreeg 12 rozijnen. Bij elke rozijn die ik op at mocht ik een wens doen, ook moest ik een kaneelstokje tussen mijn handen rollen, zodat ik goed werk zal verrichten in het nieuwe jaar. En de hele avond liep ik met een muntstuk in m'n schoen zodat ik geld zal hebben. Dit jaar kan dus als het goed is niet meer stuk.
Toen begon hora loca. Gekke hoeden, dansen en ballonnen. Veel gelachen en daarna heerlijk geslapen.
De drie dagen erna zijn we vooral bezig geweest met de kinderen. Nog even van elkaar genieten en toen werd het tijd om verder te gaan. Met de bus naar Lima!
Daar hebben we vooral gewinkeld, tot we naar het strand gingen! Lekker een week vol zon, zee, strand en.... Dolfijnen!! Ja, we hebben dolfijnen gezien. Felipe en ik waren lekker door de hoge golven aan het duiken toen we ineens 20 meter verderop dolfijnen zagen zwemmen. En we schrokken ons kapot, want zoiets verwacht je niet. Dus schreeuwend kwamen we de zee uit gerend. Ze zijn die week nog drie keer langsgekomen, maar niet meer zo dichtbij als toen.
Het strand was lekker genieten en nog bruiner worden dan we al waren. We waren met een super leuke groep familie en het vloog voorbij.
De laatste week hebben we lekker rustig aan gedaan. Woensdag was 15 januari, wat betekende dat we alweer 3 jaar samen zijn! Dus besloten we iets speciaals te doen. En dat lukte. We hadden een nacht geboekt in een erg mooi hotel, met zwembad natuurlijk. En het hoogtepunt was ons diner. We gingen eten bij restaurant 'central', het restaurant van Virgilio martinez. Een van de beste chefs van Peru. Het restaurant staat op nummer 50 van beste restaurants van de wereld!
En terecht, want ik heb in mijn leven nog nooit zoiets geproefd. Het was echt geweldig. Het was ook best formeel. De ober hadden zelfs een kruimel schraper om na de drie soorten broodjes die we kregen alle kruimels van tafel te halen.
Super dag gehad dus. En nu zijn we alweer bij de laatste dag aangekomen. Vannacht slapen we in het ibis hotel, zodat we bij Felipe ouders in het hotel zitten. Dat is wel handig voor de laatste dag. Gelukkig werkt een nicht van Rosario hier die ons een hele fikse korting kon geven :)

Al met al was de reis super. Heerlijk gegeten, veel gelachen, Spaans geleerd, prachtige natuur gezien, leuke mensen ontmoet. En ik ben ontzettend blij dat ik al deze dingen met Felipe heb kunnen doen. Ik heb hier wel wat gewoontes leren kennen waar ik niet zo makkelijk aan gewend zou kunnen raken. Zoals hora peruana. Wat heb ik me daar vaak aan geërgerd. Stel we maken de afspraak om om 11 uur te vertrekken. Dan mag je blij zijn als je rond 12 uur ongeveer vertrekt. Maar dan wel schreeuwend en gehaast en gestrest. Want paniek hoort erbij. Een ander ding waar ik nooit mee zou kunnen leven is de vuilniswagen die in arequipa ELKE DAG om HALF 9 IN DE OCHTEND langs de huizen rijdt en keihard steeds maar hetzelfde irritante deuntje afspeelt van kinderen die heel blij zingen over hoe geweldig het is om je vuilnis buiten te zetten, zodat iedereen die lekker in bed ligt weet dat die verdomde vuilniswagen door de straat rijdt. Of twee straten verderop want vanaf daar kun je m ook nog prima horen! Maar goed, naast de moeilijke gewoontes zijn er ook erg veel dingen waar ik zo aan gewend zou kunnen raken. Zoals het vele en lekkere eten. En de familie feestjes waarbij gedanst wordt met een cocktail in de hand. En natuurlijk het weer en de vriendelijke gastvrije mensen en de mooie natuur. En de kalkoen met oud en nieuw!

Maar morgen is het tijd om naar huis te gaan. Terug naar Nederland gaan vind ik leuk, Peru verlaten niet.

Tot over 2 dagen!